Kangal Neeye Song Lyrics

Kangal Neeye Kaatrum Neeye
Thoonum Nee Thurumbil Nee
Vannam Neeye Vaanum Neeye
Oonum Nee Uyirum Nee

Pala Naal Kanave Oru Naal Nenave
Yekkangal Theerthaaye
Enaiye Pizhinthu Unai Naan Eduthen
Naan Than Nee Verillai

Mugam Vellai Thaal Athil Muthathaal
Oru Ven Paavai Naan Seithen Kanne
Idhazh Echchil Neer Enum Theerthathaal
Athil Thiruthangal Nee Seithaai Kanne

Kangal Neeye Kaatrum Neeye
Thoonum Nee Thurumbil Nee
Vannam Neeye Vaanum Neeye
Oonum Nee Uyirum Nee

Indha Nimidam Neeyum Valarnthu
Ennai Thaanga Yenginen
Adutha Kaname Kuzhanthaayaga
Endrum Irukka Vendinen

Thozhil Aadum Selai
Thottil Thaan Paathi Velai

Pala Nooru Mozhigalil Pesum
Mudhal Methai Nee
Isaiyaaga Pala Pala Osai
Seithidum Raavanan Eedillaah En Magan

Enai Thallum Mun Kuli Kannathil
En Sorgathai Naan Kanden Kanne
Enai Killum Mun Viral Methaikkull
En Muthathai Naan Thanthen Kanne

Ennai Vittu Irandu Ettu
Thalli Ponaal Thavikkiren
Meendum Unnai Alli Eduthu
Karuvil Vaikka Ninaikiren

Pogum Paathai Neelam
Kooraiyai Neela Vaanam

Suvar Meethu Kirukidum Pothu Ravivarman Nee
Pasi Endraal Thaayidam Thedum
Maanida Marmam Nee
Naan Kollum Karvam Nee

Kadal Ainthaaru Malai Ainooru
Ivai Thaandi Thaane Petren Unnai
Udal Sevvaathu Pini Ovvaathu
Pala Nooraandu Ne Aalvaai Mannai

Kangal Neeye Kaatrum Neeye
Thoonum Nee Thurumbil Nee
Vannam Neeye Vaanum Neeye
Oonum Nee Uyirum Nee

கண்கள் நீயே காற்றும் நீயே
தூணும் நீ துரும்பில் நீ
வண்ணம் நீயே வானும் நீயே
ஊனும் நீ உயிரும் நீ

பல நாள் கனவே ஒரு நாள் நனவே
ஏக்கங்கள் தீர்த்தாயே
எனையே பிழிந்து உனை நான் எடுத்தேன்
நான் தான் நீ வேறில்லை

முகம் வெள்ளை தாள் அதில் முத்தத்தால்
ஒரு வெண்பாவை நான் செய்தேன் கண்ணே
இதழ் எச்சில் நீர் எனும் தீர்த்தத்தால்
அதில் திருத்தங்கள் நீ செய்தாய் கண்ணே

கண்கள் நீயே காற்றும் நீயே
தூணும் நீ துரும்பில் நீ
வண்ணம் நீயே வானும் நீயே
ஊனும் நீ உயிரும் நீ

இந்த நிமிடம் நீயும் வளர்ந்து
என்னைத்தாங்க ஏங்கினேன்
அடுத்தக்கணமே குழந்தையாக
என்றும் இருக்க வேண்டினேன்

தோளில் ஆடும் சேலை
தொட்டில் தான் பாதிவேளை

பலநூறு மொழிகளில் பேசும்
முதல் மேதை நீ
இசையாக பலபல ஓசை செய்திடும்
இராவணன் ஈடில்லா என்மகன்

எனைத்தள்ளும் முன் குழி கன்னத்தில்
என் சொர்க்கத்தை நான் கண்டேன் கண்ணே
எனைக்கிள்ளும் முன் விரல் மெத்தைக்குள்
என் மொத்தத்தை நான் தந்தேன் கண்ணே

என்னை விட்டு இரண்டு எட்டு
தள்ளிப் போனால் தவிக்கிறேன்
மீண்டும் உன்னை அள்ளி எடுத்து
கருவில் வைக்க நினைக்கிறேன்

போகும் பாதை நீளம்
கூரையாய் நீல வானம்

சுவர் மீது கிறுக்கிடும் போது ரவிவர்மன் நீ
பசி என்றால் தாயிடம் தேடும் மானிட மர்மம் நீ
நான் கொள்ளும் கர்வம் நீ

கடல் ஐந்தாறு மலை ஐநூறு
இவை தாண்டித் தானே பெற்றேன் உன்னை
உடல் செவ்வாது பிணி ஒவ்வாது
பல நூறாண்டு நீ ஆள்வாய் மண்ணை

கண்கள் நீயே காற்றும் நீயே
தூணும் நீ துரும்பில் நீ
வண்ணம் நீயே வானும் நீயே
ஊனும் நீ உயிரும் நீ